4 dagen geen energie!!

Zondag 30 januari 2011 dag 4 zonder energie.  's Nachts leek het er even op dat er weer stroom kwam omdat de transformator is vervangen. Waarschijnlijk nog meer problemen. Gaat nu wel vervelen.

Blogspot dus nog steeds niet kunnen opladen. Alles in de koelkasten in het ziekenhuis is nu echt bedorven en niet meer bruikbaar. Ben benieuwd of er op zondag  gewerkt gaat worden aan de energievoorziening.

In Lumezi aangekomen op woensdagavond laat, na een erbarmelijke slechte weg waar hele stukken niet meer dan 5 km per uur verdroegen. In Lumezi aangekomen in het donker en in het guesthouse ontvangen met lokaal eten. Verzorgd door Josephine.

Er was geen stroom en daarom ook geen water aangezien dat elektrisch wordt opgepompt.

Gevolg: geen nieuwe blogspot.

Het is nu zaterdag en ik heb even mogen mailen (2 mailtjes) en toen ging het aggregaat weer uit. Telefoon opladen is daarom ook een probleem. Douchen kan dus ook niet, maar daar hebben we een schaal met water als alternatief. Hier vindt men dat niet zo gek om 4 dagen geen energie te hebben  en dus ‘s avonds  om 7 uur in het donker te zitten en dat je dus dan ook niets meer kan doen.

Gisteren de hele dag de inspectie (district arts) met controle team op bezoek gehad voor een assesment.  Heel bijzonder en leerzaam. Er kwamen heel veel verschillende onderwerpen aan bod: personeel moet wel dienstkleding schoon dragen, condooms op aidspreventie-afdeling onbeperkt gratis beschikbaar leggen (het is een RK ziekenhuis!!), protocollen op orde hebben, controles over voldoende bijscholing van het personeel, terrein schoon houden en last but not least: zoek donors want we zijn niet in staat om zelf  alles te realiseren.

Stafhuizen om -door de overheid te verstrekken deskundig personeel te laten huisvesten- zijn het allergrootste donor vraagstuk.  Punt is dat personeel kan komen als er een huis voor hen beschikbaar is. Je kan lokaal niets kopen of huren, ook zijn er geen hotels. Beleid is daarom je zorgt als ziekenhuis voor huisvesting en dan komt het personeel vanzelf. Het personeel  worden ook betaald  door de overheid. Een stafwoning kost in Zambia ca € 25.000, het zou leuk zijn een paar donors te vinden die dit ook een leuk project vinden.

Hoop de blogspot vanavond te kunnen downloaden als het aggregaat even draait.

assesment in de X ray afdeling

Dus weer klassiek waterpompen met de hand

Workshops in Chipata

De studiegroep, incl. een Ierse arts

De guesthouses voor maximaal 6 personen incl. zonnecollector

In het leslokaal aan het werk

Workshops  in Chipata

Om de leiding en de (jong ) high potentials van de lokale zorg instellingen verder te helpen  is vanuit Nederland een workshop programma ontwikkeld.

Vanuit de 5 diocese zorginstellingen van de provincie zijn sisters in charge en (potentiele) managers op training en verblijven ook op het trainingscentrum van de kerk. Is prima verzorgd. Met het convent samen kan men wel een 50 personen laten overnachten. Met Sierk samen( MMF voor St Francis hospital) hebben we huisje met 3 slaapkamers en sanitair op een zonnecollector basis. 

Zo kunnen we ook 's avonds even voor ons huisje zitten en even bij kletsen en een biertje drinken dat we bij Shoprite hebben gekocht. Het centrum zelf heeft geen alcohol. Is ook veel te duur voor Zambiaanse begrippen.

Het programma is gebaseerd op action learning en bevat de onderwerpen,  action plans, fundraising, leiderschap stijlen en community participation.  Voor hun zal het wel wennen zijn dat alles open wordt besproken en dat ze proactief mee moeten doen. Verrassend de goede kwaliteit deelnemers aan de workshops. Het valt echt op dat er in Zambia veel mensen  goed worden opgeleid en gemotiveerd daar mee te presteren.

Eind van deze dag ga ik met Sr Mbaga, Harriet en Frederiek twee zorgcoördinatoren naar Lumezi.

Het wordt een druk programma. O.a. komt de overheid een assesment houden vrijdag.

Overigens vandaag eerst maar de erbarmelijk slechte weg zien te overleven. De Engelsen hebben destijds een asfalt weg aan gelegd. Deze is na hun vertrek niet meer onderhouden. Een asfalt weg is na 40 jaar echt niet geweldig meer. Een dirt road is veel beter. 

Zo’n weg houdt de nieren levendig.

Transparancy Conference in Chipata

 De presentaties in het klas lokaal van hoog niveau overigens

Netwerken hoort er ook bij

Op maandagochtend, een  mooie warme dag met 40 VIPs in een kleine ruimte waar de ramen wel van open konden, starten we met een belangrijke conferentie.

 Voor het eerst in 25 jaar komen alle relevante stakeholders uit Zuid Oost Zambia bij elkaar om de grote financiële problemen in de zorg te bespreken. In het jaar 2010 is er gemiddeld slechts  45% van het afgesproken budget voor de zorg  bij de instellingen terecht gekomen. Zowel de wereldwijde economische crisis en dus ook in Zambia en de terugtrekkende bewegingen van heel  veel donors

Met de bisschoppen van de RK en Anglicaanse kerk, de directeuren zorg van provincie en districten, de directies van alle aan kerken gerelateerde instellingen uit die regio’s is er openlijk zichtbaar geworden wat iedereen had afgesproken aan inkomsten en wat ze werkelijk hebben gekregen. Grote verschillen werden daardoor  transparant, iets wat niet standaard gebruikelijk is. Absoluut een doorbraak.

De bisschop opende zeer positief met de constatering dat er vandaag ruimte was voor de 3 C’s, namelijk coördinatie, communicatie en consultancy.

In open dialogen en onder goed voorzitterschap van de directeur zorg van de provincie zijn  er harde afspraken gemaakt voor dit jaar als keynotes hoe de probloemen te lijf te gaan.

Voor 2011 zal er gemiddeld 50% van het benodigde budget beschikbaar zijn en is er geen geld voor projecten zoals huisvesting en equipment. Dit is een door de landelijke politiek vastgesteld gegeven.

Wel  levert de problematiek veel creativiteit op om per instelling maar ook met de overheid samen hernieuwde prioriteiten te stellen en beter samente werken.

Knap dat er met elkaar niet alleen gemopperd wordt, dat zou in NL echt gebeuren,  maar met elkaar kijken hoe we de zorg gaan leveren en  welke projecten we kunnen realiseren en natuurlijk ook wat niet. Het feit dat we het collectief slecht hebben helpt een ieder ook energie te genereren

De afgesproken acties krijgen ook een vervolg op een conferentie in de zelfde samenstelling in juli van dit jaar.  Een hoopvol gegeven.

Gezien het klimaat, de volle zaal en zaal condities zat de verbinding onderling niet alleen aan de goede sfeer maar ook in de gezamenlijke verbinding dat al onze kleren aan elkaar en aan onze lichamen plakten.  De plannen de komende dagen via workshops uitwerken is het positieve vervolg op een prima dag.

In Zambia aangekomen

Pinda's malen,  het is er de tijd van het jaar voor.

In het huis van de bisschop via de satelite bloggen. 

In een heel mooi groen Malawi aangekomen na een prima reis. Opvallend wel hoe geel het gras in Nairobi was.  Opgehaald met de four Wheel drive en de altijd weer boeiende douane perikelen ondergaan. De EU is wat dat betreft toch wel een zegen. In Chipata een hard groeiend provinciestadje aangekomen waar we voor de conferentie met alle relevante interne en externe actoren maandag aan de slag gaan. Heb de verwachting dat er toch wel een aantal stappen te maken zijn. Het weekend wordt verder gebruikt om voorbereidingen te treffen en met diverse mensen van het Bisdom kennis te maken. Tevens de leuke taferelen om een lokaal telefoonnummer  te kopen de enig supermarkt in de regio  te benutten voor wat drank en heel bijzonder we kunnen nu gewoon met onze bankpas bij een nieuwe bank geld pinnen. Dit in plaats van gezellig op straat wat handelen. Toch wel een stuk veiliger zo overigens.

De workshops gisteren en vandaag helemaal voorbereid en afgestemd.  Ook gekeken naar wie we van de overheid kunnen verwachten en wat de politieke konsekwenties zijn.

Het wordt spannend morgen. ben benieuwd wat de uitkomsten zullen zijn. Is er Hoop????

Vertrek uit Nederland

Koffie break met Leon Imandt, regisseur van het bisdom

Sr Mbaga de CEO van het Lumezi Hospital

De eerlijke keuken in het vergader/verblijfcentrum 

Vanmiddag start ik de reis van ca 2 dagen richting Lumezi Zuid Oost Zambia.
Komend weekend kwartier maken  en dan maandag met alle regionale  zorgisntellingen en de diverse overheids vertegenwoordigers de dialoog aan gaan hoe de erbarmelijke finaciele situatie te lijf te gaan.
Ook de sessies gebruiken om elkaar moed in te praten en kijken of er een teamactie van kan worden gemaakt. We zijn te gast in het vergadercentrum van het bisdom in Chipate, zie ook de foto's. Met eenvoudige middelen kunnen we daar prima vergaderen en eten daar uit de eerlijke en eenvoudige keuken. Het personeel is daar heel vriendelijk

Op een indirecte wijze heb ik per email mee gekregen dat het team in Lumezi aan de ondergrens zit aan problemen wat ze aankunnen. Ik zal me in eerste instantie  meer als mental coach moeten gaan inzetten dan dat we hard met de opbouw bezig zullen zijn. Wellicht dat de wereld er volgende week wat zonniger uit zal zien.

Tot de volgende blogspot.
In ieder geval spannend!!!

Training action planning Oost Zambia

Vandaag de workshop action planning aan het voorbereiden. Doel de zorgorgansiaties helpen gestructureerd oplossingen te bedenken voor de vele problemen die daar momenteel leven.
Deze  vragen tevens meer samenwerking om met elkaar sterker te staan.

De belangrijkste problemen zijn: de overheid heeft de budgetten met 90% gekort. Donorlanden  stellen nieuwe prioriteiten met minder middelen hetgeen nogal eens ten koste van het budget van Zambia gaat. Een behoorlijk aantal projecten door donor foundations geinitieerd is gestopt, waardoor de projecten halverwege blijven steken.  Een voorbeeld van dit voor effect heeft is: buitenpoli's kunnen door gebrek aan geld voor benzine (auto's zijn er wel) niet worden bevoorraad. patienten ontvangen daardoor niet hun noodzakelijke pillen. De enige mobiliteit die de mensen in de buiten regio hebben is lopen. daar zijn de afstanden dan weer te groot voor.

  

Ben heel benieuwd of het gaat lukken met elkaar action planning gedragen op te stellen en daar ons voordeel mee te doen en motivatie uit halen.

Zal dat volgende week via de blog laten weten. 

Josephine Piri met haar twee dochters

Tijdens mijn eerste bezoek in Lumezi had ik een fantastichse hulp Josephine. Een gescheiden vrouw met twee kinderen. Als westerling heb ik in die periode heel veel geleerd, over mezelf maar ook van Josephine over wat is armoede en hoe ga je daar mee om. Zij en haar twee kinderen leven van heel weing, maar zijn toch gelukkig.  Alleen als het  eten op is, gewoon omdat er niets (eten gaat bij families via ruilhandel en met wisselgeld) en natuurlijk is er geen geld. Voor mezelf heel confronterend. Josephine, een heel intelligente vrouw, heeft op kosten van het ziekenhuis een jaar Hotelmanagement opleiding gedaan. Weken van  huis, kinderen bij familie, leven van bijna niets maar het wel cum laude halen. De plannen zijn nu om samen met het ziekenhuis en Agnes en ik, haar het Hoger Hotelmanagement in Lusaka te laten afmaken. Ze kan daarna de leiding van de winkels en restaurant van het ziekenhuis gaan managen en volledig onafhankelijk voor haar gezin zorgen. Voor haar gezin houdt dat wel in, dat ze per studiejaar niet meer dan 3 of 4 keer kan thuiskomen, aangezien de reis van Lumezi naar Lusaka vv relatief erg duur is. De voorbereidngen zijn nog niet rond om ingeschreven te kunnen worden in Lusaka, dus ik vrees dat we een jaar vertraging gaan oplopen. We zouden het fijn vinden als dit project zou lukken. Als ik in Lumezi ben leer ik haar te mailen en te internetten. Ze mag nu gratis gebruik maken van het internet van het ziekenhuis. Maar vaker dan een keer per kwartaal mailen zit er niet in. Veel te druk met (over)leven. 

De voorbereidingen voor bezoek aan Zambia

Vanmorgen eerst wat passende kleding gekocht. Het is nu regentijd, vochtig en erg warm. ook heb ik gisteren malerone tegen malaria gehaald.  Voor de ziekenhuizen is het daar nu top drukte gezien de regentijd.
Daarnaast hebben Agnes en ik nog wat kleine kadootjes gekocht. je doet ze daar erg veel plezier met een kleinigheid. Logisch want ze hebben ook niets.
De afgelopen weken hebben we nog wat kleren gekregen en ik neem nog een gebruikte mobiele telefoon mee.
Voor mezelf nog wat noodrantsoenen want het is alles behalve zeker of er momenteel huisvesting en slaapruimte voor me beschikbaar is.