Afscheid in Lumezi van Josephine, de sisters kwamen 's ochtends vroeg afscheid nemen. Gaven voor Agnes een chitenge mee (lap stof waar je kinderen in draagt of wat je als omslag rok gebruikt).
Na gisteren een verrassend vlotte reis (relatief natuurlijk) gehad te hebben, zonder regen in twee dagen in het provincie plaatsje aangekomen. Ben uiteindelijk -na keer op keer het programma aanpassen- weer met de ambulance mee gereden.
Leven in zo’n land betekent ook dat je planning-scope niet veel langer is dan een paar uren. Er zijn zoveel niet planbare verstoringen dat je daar geen rekening mee kan houden.
Je maakt natuurlijk wel een jaarplan maar de afwijkingen zijn aanzienlijk groter dan wat wij gewend zijn. Plannen maken: daar is de overheid sterk in. Ook workshops houden is een algemeen fenomeen, van vaak hoog nivo. Het probleem zit hem in de mogelijkheden van het land en, dus de uitvoering van het in de theorie geleerde.
Vandaag de collega’s vanuit de regio’s weer ontmoet. Verrassend hoeveel we in zo’n korte tijd allemaal meemaken.
Zelf heb ik wel een paar stevige cultuurverschil-confrontaties met de zusters gehad. Het uitgangspunt moet volgens mij zijn dat je rekening moet houden met beide culturen en verschillen van inzicht deelt. Dit laatste is iets wat men niet gewend is, dus moet het initiatief van mij komen.
Een voorbeeld van verschillen: ik woon daar in het guesthouse en wil mijn privacy. Aan de andere kant dienen zich elke dag mensen aan die overnachting zoeken, daarvoor willen betalen en het guesthouse heeft 4 slaapkamers, een douche en een toilet welke zoals bekend helaas niet werkten. Ik kan jullie melden dat de manier hoe Zambiaanse onbekenden wonen erg verschillen van mijn gewoonten en cultuur. Los van de vraag of dat erg is of niet. Uiteindelijk heb ik de zusters gemeld dat ik dit niet meer wil. Al mijn spullen staan daar open en bloot en het zijn onbekenden, en logés hebben altijd weer aanhang die dan ook in en uit loopt. Ook op de kleine slaapkamers koken is niet ongebruikelijk. Mijn stelling leverde een behoorlijke confrontatie aan cultuurverschillen op. Uiteindelijk zo afgesproken. Gevolg was wel dat als er gasten kwamen dat het personeel de bedden bij mij kwam weghalen en die dan elders op de grond ging leggen want je laten aanloop toch niet buiten staan.
Vandaag evaluatie etc. Ik hou jullie weer op de hoogte.
 |
| sister in charge wnd, afscheid |
 |
| kind met malaria krijgt borstvoeding voor de poli |
 |
| onderweg plaspauze |
 |
| voor het laatst de echte was |
 |
| meegenomen kleren als gift |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten